Fixa seus ollos de espello
rodeando meu pene coa gorxa.
Non respira.
Eu tampouco.
Teño a lingua empapada,
salitre nos dentes excitados.
Non para.
Non quero que pare.
Sinto preto do embigo seus pezóns oscilantes.
Esvaro pola cama ceibando o sexo da húmida mordaza.
Latexa coma un peixe na terra.
Fixa os ollos nun punto imaxinario.
Xa é tarde.
Bateu con forza súas nádegas brancas,
atinou xusto.
Incrible.
Deixouno dentro inmóbil.
Eu ollaba a curva marcada das súas vértebras.
Era fermosa.
Aperteina contra o fondo.
Un lene xemido rebotou nas paredes.
Logo meu semen amarou nos seus fluídos.
2 comentarios:
Gustoume moitísimo, pero claro ti xogas con ventaxa, és un poeta.
Apertas.
Tamén estás no de vieiros? Anda a rede que afumea. Saludo
Enviar um comentário