é doado viaxar
sen os xeonllos do pasaxeiro de en fronte
así escribo con lixereza
as verbas que acontecen nos ollos das xanelas
e penso na adecuada forma de expresarme
no pensamento
nas cabinas de fotos instantáneas
penso en ti
encapsúlaseme o corpo
só pra que me engulas
así viaxo polo teu corpo
fluíndo na dozura da túa pele interna
ámote nesta viaxe soitaria
acompañado de asentos baleiros
así son dual
con dúas pasaxes mercadas no peto
e son teu e do tren
mais polo tren só flúo coma persoa
polo teu corpo
pola túa mente
xa sabes como viaxo
1 comentarios:
As veces, un poema pode facer fermosa unha viaxe.
Parabens.
Enviar um comentário