MAIO TIVO DÍAS

maio tivo días

cordas ciscadas polo chan
formando aros deformados pola luz que incidía sobre elas

raiados reflexos no vidro das xanelas

a casa está máis baleira
máis
aínda máis
agora é un xigante
e eu vivo no embigo da súa barriga cadrada
nadando a crol entre os remuíños do silencio

aquí arrastrei o meu tempo
o meu escaso lecer
e colgo con pinzas a roupa mollada
apertando os pezóns do xigante

el non se queixa
a casa non se move

as paredes gardan o rastro dos marcos

isto faime sorrir

intúo todo o que puido estar colgado antes
cando eu non existía
cando as pegadas na madeira
eran dun pe máis pequeno

si

aínda máis

máis pequeno que xigante

xigante está ausente

e pequeno agarima o meu silencio
nas esquecidas horas de maio

maio foi un soño
que eu nin recordo