nova entrada
de volta do traballo inexistente
da crúa noción deste tempo parado
morto
inmóvil
nova entrada
e saída
suor pegado ao corpo
bicos mornos na caluga
e agullas nos brazos
na zona sensible
a máis próxima ao tronco
despois distancia
abismo calado de cores escuras
medo
silencio
e eu
no silencio pacendo verde disecado
repousando os ollos sobre as mans queixosas da terra
a casa
desfigura
o sono
a cama absorve
con ela
repouso incómodo
e xa non durmo
só fatigo aos pensamentos gasosos enchendo de merda o aire
xa nin entro nin salo
agora son o meridiano intransitable
o infinito máis próximo
esta contradicción
1 comentarios:
xa sabes que os teus textos me gustan un montón, así que parabéns ;)
por certo, estás por gz? pareciume entender iso no que poñías no meu blog. se é así agardo verche pronto.
bico!
Enviar um comentário