Hermético

camiña feliz
home sen amigos

saúda aos dentes brancos da rúa
ás gretas do silencio

pasa de largo a zapatería
acuario de piraguas
e tenta non ollar as campás invertidas ardendo
doentes na nada

camiña feliz
home sen recordos
resposta
conversa
home sen futuro

escribe no ventre da balea que enguliu
con ferro ardendo
a túa arritmia

fuxe
fuxe

dixire fugaz o veleno
estendendo no sangue a tristeza
a soidade do po das portas
o silencio de cans ladrando
o vacío dos tapergüeres
herméticos